سنت دوم

در ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻮارد ﺑﺴﻴﺎرى ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ اواﻣﺮ و دﺳﺘﻮرات اﻟﻬﻰ ﻛﻪ از ﻃﺮﻳﻖ وﺣﻰ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻰ اراﺋﻪ ﺷﺪ ﻛﻨﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪه و اﻧﺴﺎن ﻣﺤﻮرى و ﻋﻤﻞ از روى ﻧﻈﺮ ﻋﺮف و ﺟﻤﻊ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان راه درﺳﺖ ﻣﺪ ﻧﻈﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ از ﺟﻤﻠﻪ ﻧﻈﺎم ﺣﻘﻮﻗﻰ ﻛﺎﻣﻦ ﻻ در اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ﻛﻪ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﻋﺮﻓﻰ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ و در ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ و ﺗﺤﻮل ﺟﻮاﻣﻊ و ﮔﺮاﻳﺸﺎت و ﺗﻤﺎﻳﻼت اﻓﺮاد ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﺴﻴﺮ داده اﺳﺖ و ﺧﻮد را ﻣﺴﺘﻘﻞ از اﺣﻜﺎم اﻟﻬﻰ داﻧﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ازدواج ﻫﻤﺠﻨﺲﺑﺎزان در ﻫﻴﭻ ﻳﻚ از ادﻳﺎن اﻟﻬﻰ ﻣﺠﺎز ﻧﺒﻮده و ﻧﻴﺴﺖ و ﺣﺘﻰ ﺗﻌﺰﻳﺮ و ﻣﺠﺎزات ﻫﻢ دارد ﻟﻜﻦ ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺞ وﻗﺘﻰ ﻋﺮف ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻳﻦ ﻋﻤﻞ را ﺷﻨﻴﻊ و زﺷﺖ ﻧﺪاﻧﺴﺖ و ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آن اﺑﺮاز ﺗﻤﺎﻳﻞ ﻛﺮد ﻧﻈﺎم ﻋﺮﻓﻰ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن و اﻟﺒﺘﻪ اروﭘﺎ ﻧﻴﺰ رأى ﺑﻪ ﻣﺸﺮوﻋﻴﺖ آن داد و آن را ﺣﺘﻰ ﻳﻚ ﻧﻴﺎز و ﺿﺮورت ﻣﻌﺮﻓﻰ ﻛﺮد، همین‎طور در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺟﺮاﻳﻢ دﻳﮕﺮ ﻛﻪ ﺑﺮاى ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻪ ﺷﺪت ﻓﺴﺎدآور اﺳﺖ اﻣﺎ ﻧﻈﺎم ﻋﺮﻓﻰ آن‎را ﺗﺎﻳﻴﺪ ﻛﺮده.

در ﺳﻨﺖ دوم ﻫﻢ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻧﺤﻮ اﺳﺖ این‎که ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮد را در وﺟﺪان ﮔﺮوه ﺑﻴﺎن ﻣﻰﻛﻨﺪ ﻳﻚ ﺗﻮﻫﻢ ﻣﺤﺾ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻋﻘﻠﻰ ﻧﺪارد ﺑﻪ ﺑﻴﺎن ﺳﺎده ﭼﻄﻮر در ﻳﻚ ﮔﺮوﻫﻰ رأىﮔﻴﺮى ﺷﻮد و ﻋﺪه‎اى ﻣﺨﺎﻟﻒ و ﻣﻮاﻓﻖ ﻧﻈﺮ دﻫﻨﺪ و در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻧﺘﻴﺠﻪ را ﺣﺎﺻﻞ ﻧﻈﺮ و رأى ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺪاﻧﻴﻢ در واﻗﻊ اﻳﻦ اﻣﺮ از دو ﺟﻬﺖ ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﻴﺖ اﺳﺖ اول: ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ و ﺳﺎﻛﺖ ﻛﺮدن ﺻﺪاﻫﺎى ﻣﺨﺎﻟﻒ، دوم: ﺗﻠﻘﻴﻦ اﻳﻦ ﺑﺎور ﺑﻪ ذﻫﻦ اﻧﺴﺎن ﻳﺎ ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه اﻧﺴﺎن ﻛﻪ ﻧﻴﺎزى ﺑﻪ وﺟﻮد دﺳﺘﻮرات و ﻓﺮاﻣﻴﻦ اﻟﻬﻰ ﺑﺮاى اﻧﺴﺎن ﻧﻴﺴﺖ و ﺣﺘﻰ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ اﻳﻦ اواﻣﺮ ﺑﺮﺧﻮرد ﺷﻮد و از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮد را در ﻧﻈﺮ و رأى ﺟﻤﻊ ﺑﻴﺎن ﻣﻰﻛﻨﺪ ﻳﻌﻨﻰ آﻧﭽﻪ اﻓﺮاد ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﻧﺪ ﻧﻈﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ. ﺟﻬﺖ دوم از اﻳﻦ ﺑﺎب ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﻴﺖ اﺳﺖ ﻛﻪ زﻣﻴﻨﻪ ﺳﺎز اﺟﺮاى اﺳﺘﺮاﺗﮋى جهانی‎سازی اﻧﺴﺎن ﻣﺤﻮر و ﻣﺎدى ﮔﺮاﺳﺖ. ﺑﺮاﺳﺎس اﻳﻦ اﺳﺘﺮاﺗﮋى ﺑﺎﻳﺴﺖ ﻧﻘﺶ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان،وﺣﻰ و ﻧﻈﺮ ﻋﻘﻼ از ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ زﻧﺪﮔﻰ اﻧﺴﺎن ﺣﺬف ﺷﻮد و اﻳﻦ اﺧﺘﻴﺎر ﺑﻪ وى داده ﺷﻮد ﺗﺎ ﺧﻮد ﺧﻴﺮ و ﺷﺮ را ﻣﺸﺨﺺ ﻛﻨﺪ. ﺟﺎﻣﻌﻪ اى ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ اﻛﺜﺮا ﻓﻜﺮ اﻧﺤﺮاﻓﻰ و ﻏﻴﺮ ﺳﺎﻟﻢ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. اﮔﺮ اﻳﻦ ﻃﺮز ﺗﻔﻜﺮ ﺑﺮ ﺟﻮاﻣﻊ ﺣﺎﻛﻢ ﺷﻮد ﺑﻪ راﺣﺘﻰ اﺣﻜﺎم و ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﻟﻬﻰ ﻛﻨﺎر زده ﻣﻰﺷﻮد و آﻧﭽﻪ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺑﺮ ﻧﻈﺮ اﻛﺜﺮﻳﺖ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻈﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.